ในบริบทการเปลี่ยนแปลงทางอุตสาหกรรมยุค 4.0 ทุนก้าวไปไกลจนมองลับสายตา แต่หุ้นส่วนอย่างแรงงานยังก้มหน้าก้มตาทำงานหนักและเรียกร้องผลตอบแทนให้ได้สูงๆ แต่ละเลยไร้การเหลียวแล แม้แต่สุขภาพของตนอันเป็นสิ่งที่สำคัญมากกว่าเงินตรา
นับแต่เดือนพฤษภาคม 2562 ซึ่งกฎหมายคุ้มครองแรงงาน ฉบับที่ 7 มีผลใช้บังคับ หากไม่มีการตกลงหรือการทำสัญญาจ้างในเรื่องเกษียณอายุ หรือไม่มีกำหนดในข้อบังคับ หรือในข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง “กฎหมายกำหนดให้เกษียณอายุเมื่อลูกจ้างมีอายุ 60 ปีบริบูรณ์ และหากพ้นอายุ 60 ปีแล้ว นายจ้างยังให้ลูกจ้างทำงานต่อไปอีก คือยังคงทำงานกันอยู่ต่อไป กฎหมายให้สิทธิลูกจ้างเท่านั้นที่จะแสดงเจตนาต่อนายจ้าง คือแจ้งเป็นหนังสือหรือบอกกล่าวด้วยวาจาก็ได้”
“แรงงานข้ามชาติในฐานะคนทำงาน สิทธิขั้นพื้นฐาน ค่าจ้างขั้นต่ำ ห้องน้ำสะอาด ความปลอดภัยในการทำงาน การคุ้มครองที่ไม่เป็นจริง”
นายจ้างปรับทัศนคติลูกจ้างหลังข้อพิพาทยุติ แนวปฏิบัติด้านแรงงานสัมพันธ์กระนั้นหรือ? ลองนำไปศึกษา ถกเถียง และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันดูนะครับ เดือนหน้าค่อยพบกันใหม่นะครับ
แรงงานหลังข้อพิพาทยุติ-นายจ้างจึงเลิกจ้างอ้างเหตุหย่อนสมรรถภาพ
